Як я заўжды казаў – Рыга гэта мільённік здаровага чалавека. Сярод усіх тых мегаполісаў, якія я ведаю, толькі тут я адчуваю сябе камфортна і мяне не напружвае тое, што адбываецца навокал. Я, канешне, напэўна няшмат дзе быў і можа маюцца якія сталіцы больш утульныя, але тут ужо не ведаю, ці наогул там пабываю пры гэтым жыцці. Я прызнаюся – люблю Рыгу і шаную яе. Як, дарэчы і Латвію наогул, мне гэты край дужа сімпатычны. План быў такі – мой сын, Багдан здымае наш шпацыр па Рызе, а я потым нешта звыш таго набалбачу, атрымаецца кшталту такое кіно. Але, калі я пачаў мантаваць стужку, я зразумеў, што ў кадры мой голас будзе лішнім. Наш гаспадар, да якога мы прыехалі ў госці – Гатыс Калныньш лепей усё распавёў, ды й тым больш, не хацелася сапсаваць цудоўны латышскі акцэнт за кадрам, таму, я пакінуў усё як было. Хто ў Рызе не быў, мусіць там пабываць, там мае на што глянуць і ачмурэць. Ну а калі вам Латвія не да спадобы – наогул, як той казаў, да мяне не падыходзь. А наступным днём, назад на шляху ў Літву, маю другую Радзіму, мы заехалі на Акменьрагскі маяк і там ужо наогул непатрэбна было ніякіх словаў. Я першы раз у жыцці купаўся ў моры. І бачыў медуз, таксама ўпершыню. І я хачу яшчэ пабываць у Латвіі, бо гэта ашаламляльная краіна. Аператар – Багдан Наважылаў. У кадры - Lesley Knife, сябры і дзеці.