Маладосьць я прагуляў, быццам прыгаршчу манет, дзе толькі й чаго толькі не рабіў, ня ўмеючы нічога. У зубы кветку – кавалер пры ўсім майне! Пэўна, ўсе дзяўчаты сьвету зачакаліся мяне! Пра адных льга толькі марыць, А з другімі – толькі спаць. Пра адных ня згасьне памяць, а другіх – што ўспамінаць? Ёсьць такія, што кахаеш да пары, а потым – не. Але недзе ёсьць дзяўчына й для мяне. Я спазнаў, што на траве, а ня ў ложку – спаць мякчэй, і што найлепшы баль – гэта калі гудзіць вакзальны бар, што людзі да цябе – так, як сам ты да людзей, ды ўвесь час у іхных тварах я шукаў тваіх вачэй. Пра адных льга толькі марыць, а з другімі – толькі спаць. Пра адных ня згасьне памяць, а другіх – што ўспамінаць? Ёсьць такія, што кахаеш да пары, а потым – не. Але недзе ёсьць дзяўчына й для мяне. Сёньня тут, а заўтра – там, сёньня пан, а заўтра – хам, я шмат хацеў зрабіць, усюды быць, і ўсё, што можна, зьведаць, ня раз чужым давяраўся я шляхам, але ўрэшце на дарогу да цябе натрапіў сам. Пра адных льга толькі марыць, а з другімі – толькі спаць. Пра адных ня згасьне памяць, а другіх – што ўспамінаць? Ёсьць такія, што кахаеш да пары, а потым – не. Але недзе ёсьць дзяўчына й для мяне.