Фэліпэ Варэлю ў Сальце чакаюць ужо. Вязе ён адвагу ў сэрцы, ля стрэмя ружжо. Вязе ён адвагу ў сэрцы, ля стрэмя ружжо. Імчыцца аддзел бандыцкі мястэчка бяз бою ўзяць. Ды носа вам, баязьліўцы, у Сальту лепш не суваць. Ды носа вам, баязьліўцы, у Сальту лепш не суваць. З-за небакраю, ля стрэмя вязе вам сьмерць ваяўнік. Такі наш Фэліпэ Варэля: прымчаўся, зьнішчыў і зьнік. Такі наш – Фэліпэ Варэля: прымчаўся, зьнішчыў і зьнік. Быў, як усход, крывавы кастрычніцкі ранак той: у неба душы ахвяраў сышлі адна за адной. у неба душы ахвяраў сышлі адна за адной. А рэшта прэч уцякае – на поўнач, у бок мяжы, пагібель іх там чакае, індзейцаў дзіды й нажы. пагібель іх там чакае, індзейцаў дзіды й нажы. Ружжо ў чахол, бот у стрэмя – бывай, герой-ваяўнік! Такі наш Фэліпэ Варэля: прымчаўся, зьнішчыў і зьнік. Такі наш – Фэліпэ Варэля: прымчаўся, зьнішчыў і зьнік.