Калі ты ў журбе, смутак рве душу, сьлёзы ўваччу ў цябе – я іх высушу. Міма цябе я не прайду, хай кожны ў сьвеце сам быццам мост над бурлівай плыняй я тваім нагам. Калі ў сэрцы страх, сьпіш на вуліцы, і на тваіх вачах сьвет руйнуецца. Пакліч мяне, хай боль паўсюль, І цемра тут і там – Быццам мост над бурлівай плыняй Я тваім нагам. Плыві, любая, Адплывай. Мара вядзе няхай аж за небакрай. Плыві за ёй, а як прыйдзе шторм, знаёмы голас мой, быццам мост над бурлівай плыняй, прынясе спакой.