Усе дамоў ішлі па двох, а мы ўтраіх – я ўчуў падвох, але ўстаяць ня змог – што тут зраблю я? Яны сказалі «Выбірай», а я маўчаў, як самурай, бо як між вамі выбраць, Галя й Юля? Абедзьве шчымяцца ў пакой, а хто пакой мой бачыў, той ўва мне не западозрыць чыстаплюя. Паўсюль хаос, паўсюль бардак, але ж я любы ім і так – мяне на ложак валяць Галя й Юля. Цаню я Галю за красу, ды Галя слухае папсу – яшчэ крыху, і з хаты прэч звалю я. А Юлька – інтэлектуал, урубае з раніцы мэтал: два полюсы каханьня – Галя й Юля. Як жыць з адной? А тут іх дзьве! Адна як ноч, другая дзень – і ў той, і ў той чагосьці не люблю я. Такая швэдзкая сям‘я мне нахрэн не патрэбная – нядоўга жыць мне з вамі, Галя й Юля!