Ян Абрамовіч быў дзяржаўным і ваенным дзеячом Вялікага Княства Літоўскага, займаючы пасады ваяводы менскага і смаленскага. Ён выхоўваўся пры двары князя Мікалая Радзівіла Рудога і на працягу ўсяго жыцця быў звязаны з радом Радзівілаў. Абрамовіч актыўна ўдзельнічаў у палітычным і царкоўным жыцці ВКЛ, а таксама быў адным з лідараў кальвінізму ў рэгіёне. Ён апекаваўся кальвінскім палемістам Андрэем Воланам і заснаваў у сваім маёнтку ў Варнянах збор, шпіталь і школу, якія існавалі да сярэдзіны XVII стагоддзя. На яго смерць кальвіністы апублікавалі «Прамову на жалобную смерць і пахаванне вялікага патрона Божага Збору і мудрага Сенатара». Абрамовіч таксама напісаў твор «Думкі літвіна, пра танную куплю і дарагі продаж збожжа» у 1595 годзе, а на яго заказ была створана паэма «Радзівіліяда» Янкам Радванам у 1592 годзе. Ён фінансаваў выданне некалькіх кніг, уключаючы «Катэхізіс» Станіслава Судроўскага, які змяшчаў 300 рэлігійных песень.