Зборнік вершаў "Быў. Ёсць. Буду" з'яўляецца апошняй кнігай Уладзіміра Караткевіча. У гэтым творы аўтар выказвае свае думкі і пачуцці, аддаючы даніну любові да Радзімы. Кніга мае характар споведзі і прызнання, у якой адлюстраваны глыбокія эмоцыі і развагі аўтара. "Быў. Ёсць. Буду" таксама служыць завяшчаннем веры і надзеі, якое Караткевіч пакідае для будучых пакаленняў. Твор падкрэслівае важнасць памяці і спадчыны, якую аўтар перадае наступнікам. Кніга з'яўляецца значным укладам у беларускую літаратуру і культурную спадчыну.