Ірына заўсёды марыла аб музычнай школе і ігры на фартэпіяна, аднак адна выпадковасць змяніла яе жыццё - ёй адсек палец. Пасля гэтага яе чакала складаная аперацыя, якая, на шчасце, прайшла паспяхова дзякуючы намаганням урачоў. Нягледзячы на фізічную траўму і эмацыйныя выпрабаванні, Ірына не здалася і працягнула займацца музыкай. Музыка стала для яе крыніцай натхнення і сілы, дапамагаючы справіцца з цяжкасцямі. Яе гісторыя ілюструе стойкасць чалавека і сілу кахання да мастацтва, здольнага вылечваць і падтрымліваць у складаныя часы.