Пакуль кіраўнік дзяржавы сваімі ўказамі ўводзіць у сельгасабарот забруджаныя землі ў чарнобыльскай зоне, тысячы гектараў урадлівага ворыва папросту закінутыя. Зноў нашых карэспандэнтаў паклікалі ў сельгаспрадпрыемства “Стрэшынскі”, якое праславілася на ўсю краіну здохлымі каровамі, што валяліся проста за фермай, ды запойнымі ветэрынарамі. Гэтым разам мясцовыя жыхары наракаюць на тое, што замест сельгаскультур на палях буяюць палын, лапухі і піжма. 37 – гадовы жыхар Жлобіна Мікалай Мірашнічэнка, які 10 гадоў працаваў трактарыстам у Стрэшыне ўжо некалькі год звяртаецца ў кантралюючыя органы: пракуратуру, дзяржкантроль, на гарачую лінію і ў мясцовы райвыканкам. Ён распавядае чыноўнікам, што землі ў гаспадарцы, дзе ён калісь працаваў не засяваюцца і зарастаюць бадыльлем. Чыноўнікі на звароты рэагуюць, прыязджаюць, глядзяць зарослыя палынам, лапухамі ды піжмай палі, даюць абяцанні паправіць сітуацыю, але нічога не мяняецца. З шасці тысяч гектараў ворыва ў гаспадарцы не засеянымі сёлета засталіся каля трох тысяч, сцвярджаюць супрацоўнікі гаспадаркі, якія не пажадалі называцца. Людзі баяцца помсты з боку дырэктаркі КСУП “Стрэшынскі” Вольгі Камай, якая нават пасля скандалу з масавым падзёжам кароваў не адлучаная ад кіраўніцтва і гаворыць людзям, што пасадзяць загадчыкаў і спецыялістаў фермаў, а ёй усё сыйдзе з рук. Пустазелле, якім пазарасталі мясцовыя палі, распаўсюджваецца вакол. Цяпер, каб наноў увесці гэтыя землі пад пасеў нейкіх культурных раслінаў, давядзецца выдаткоўваць значныя грошы на хімічную праполку. А па ўскрайках палёў, дагніваюць яшчэ і кучы арганічных угнаенняў, якія калісьці вывозіліся на палі, але так і не былі ўнесеныя ў глебу. Засяваць усе плошчы, лічаць мясцовыя, не дазваляе нястача тэхнікі. У той жа час, за сценамі старога мехдвара ў вёсцы Верхняя Алба мы знайшлі новую яшчэ, але ўжо разваленую сеялку, якая ўрасла ў траву. А ў закінутай майстэрні – разабраны энерганасычаны трактар МТЗ-3522, з якога зняты рухавік. Машына не рамантуецца ўжо працяглы час, сцвярджаюць работнікі КСУП, а добрыя механізатары з гаспадаркі папросту звольніліся, бо не маглі трываць абразлівага стаўлення дырэктаркі. Аўтар Ларыса Шчыракова, Андрэй Мядзведзеў Гомельская вясна