Сябры грамадскай суполкі «Талака» шчадравалі з казой і медзведзём па шматпавярховым дамам у «Мельнікавым лузе». Калядны гурт вітаў гаспадароў, спяваў калядную песню, каза раптоўна падала на падлогу, а павадыр прасіў гаспадароў ёй нешта даць каб каза ўстала. Пасля таго як гаспадары адорвалі калядоўшчыкаў, каза ўсхоплівалася, кланялася гаспадарам і танчыла. У новай кватэры тэатралізаванае каляднае дзеянне паўтаралася. Талакоўскі калядны гурт выклікаў радасць у жыхароў, якія шчодра адорвалі калядоўнікаў цукеркамі, шакаладкамі, пляшкамі з алкаголем, прадуктамі і грашамі. Многія здымалі калядоўнікаў на мабільныя тэлефоны, каб, відаць, падзяліцца са сваімі сябрамі ў сацсетках выявамі незвычайных гасцей. Калядаванне 13 студзеня – сталая талакоўская традыцыя, а песні грамадскія актывісты збіраюць самі падчас этна – фальклёрных экспедыцый па Гомельшчыне. Сам абрад калядавання і шчадравання на Стары Новы год вельмі добра распрацаваны (спевы і рытуалы) менавіта на Гомельшчыне. Гэта, бадай што, адзіны абрад, які масава захаваўся ў горадзе і падтрымліваецца не толькі дзецьмі, але і дарослымі.