У трэцяй главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з лірычнай сілай адлюструе жыццё былых франтавікоў, якія сутыкнуліся з горыччу расчаравання ў пасляваенны час. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які пануе ў той час, спустошвае і пазбаўляе шчасця цэлае пакаленне нямецкага народа. Хоць пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, яго творы і героі адлюструюць вострыя канфлікты эпохі. У "Трох таварышах" разглядаюцца не толькі асабістыя, але і сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на людзей, саслоўныя бар'еры і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, не хаваючы слабасцяў чалавечай прыроды. Ён піша з болем і спагадай пра тых, хто не знайшоў шчасця, але таксама з іроніяй і бязлітаснасцю да іншых герояў. У творы прысутнічаюць тэмы дружбы, таварыскасці і кахання, якія надаюць надзею галоўным героям.