У другой главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюструе жыццё былых франтавікоў, якія адчуваюць горыч расчаравання ў пасляваеннай Еўропе. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які склався ў той час, адказны за страты шчасця цэлага пакалення нямецкага народа. Пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, але яго творы і героі непазбежна звязаны з вострымі канфліктамі эпохі. У "Трох таварышах" разглядаюцца не толькі асабістыя, але і сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на чалавечыя душы і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, адначасова паказваючы іх слабасці і чалавечую прыроду. У творы прысутнічаюць элементы дружбы, таварыскасці і кахання, якія надаюць героям надзею, нягледзячы на сумную рэальнасць іх жыцця.