У чацвёртай главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюструе жыццё былых франтавікоў, якія сутыкнуліся з горыччу расчаравання. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які пануе ў той час, спустошыў цэлае пакаленне нямецкага народа. Пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, але яго героі ўсё ж адлюстроўваюць вострыя канфлікты эпохі. У творы разглядаюцца асабістыя і сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на душы людзей і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, паказваючы іх слабасці без сентыментальнасці. У гэтым сумным расказе пра чалавечую долю аўтар таксама падкрэслівае важнасць дружбы, таварыскасці і кахання, якія дапамагаюць героям знайсці надзею.