У дзесятай главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюструе жыццё былых франтавікоў, якія адчуваюць горыч расчаравання ў пасляваенны час. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які пануе ў той час, уплывае на шчасце цэлага пакалення нямецкага народа. Нягледзячы на аб'ектыўны тон, пісьменнік не абмінае вострыя сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на душы людзей, саслоўныя бар'еры і агіднасць мяшчанскай маралі. Ён стварае вобразы герояў з розных сацыяльных слаёў, паказваючы іх слабасці і чалавечыя недахопы. Рэмарк піша пра тых, хто не здолеў знайсці сваё месца ў жыцці, адначасова выяўляючы спагаду і іронію. У творы прысутнічаюць тэмы дружбы, таварыскасці і кахання, якія надаюць героям надзею і сэнс у складаных умовах.