У восьмым раздзеле рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюструе жыццё былых франтавікоў, якія адчулі горыч расчаравання ў пасляваенны час. Нягледзячы на аб'ектыўны тон, Рэмарк падкрэслівае адказнасць грамадскага ладу за пакуты цэлага пакалення нямецкага народа. Пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, але яго героі нясуць у сабе адголасы вострых канфліктаў сваёй эпохі. У "Трох таварышах" разглядаюцца не толькі асабістыя, але і сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на чалавечыя душы, саслоўныя бар’еры і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, паказваючы іх слабасці без сентыментальнасці. Чытачам прапануецца разважыць над чалавечай доляй, але таксама ёсць месца дружбе, таварыскасці і каханню, што надае героям надзею.