У шаснаццатай главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюстроўвае жыццё былых франтавікоў, якія сутыкнуліся з цяжкасцямі пасляваеннага існавання. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які пануе ў той час, прывёў да расчаравання і страты шчасця цэлага пакалення нямецкага народа. У кнізе пісьменнік засяроджваецца на асабістых і сацыяльных праблемах, такіх як уплыў вайны на душы людзей, саслоўныя бар'еры і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, адлюстроўваючы іх слабасці без сентыментальнасці. У творы прасочваецца і тэматыка дружбы, таварыскасці і кахання, якія надаюць героям надзею. Такім чынам, "Тры таварышы" прадстаўляюць сумны, але жыццёвы расказ аб чалавечай долі.