У 13-й главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюстроўвае жыццё былых франтавікоў, якія сутыкнуліся з горыччу расчаравання ў пасляваенны час. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад адказны за страты шчасця цэлага пакалення нямецкага народа. Пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, але яго героі адлюстроўваюць вострыя канфлікты эпохі, уключаючы ўплыў вайны на чалавечыя душы і сацыяльныя бар'еры. Без сентыментальнасці Рэмарк стварае вобразы людзей з розных слаёў, паказваючы іх слабасці і чалавечыя недахопы. Яго твор з'яўляецца сумным, але жыццёвым апавяданнем аб чалавечай долі, у якім, аднак, прысутнічаюць таксама дружба, таварыскасць і каханне, што надае героям надзею.