У 27-й главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай даследуе жыццё людзей, якія далёкія ад палітыкі, але перажылі горыч расчаравання пасля вайны. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які пануе ў той час, адказны за страты шчасця цэлага пакалення нямецкага народа. Пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, але яго героі ўсё ж адлюстроўваюць вострыя канфлікты эпохі. У творы разглядаюцца асабістыя і сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на душы людзей, саслоўныя бар’еры і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, адлюстроўваючы іх слабасці без сентыментальнасці. Твор напоўнены сумнымі разважаннямі пра чалавечую долю, аднак у ім таксама прысутнічаюць тэмы дружбы, таварыскасці і кахання, якія дапамагаюць героям знайсці надзею.