У 22-й главе рамана Эрыха Марыі Рэмарка "Тры таварышы" аўтар з вялікай лірычнай сілай адлюструе жыццё былых франтавікоў, якія сутыкнуліся з горыччу расчаравання. Рэмарк падкрэслівае, што грамадскі лад, які пануе ў той час, адказны за страты шчасця цэлага пакалення нямецкага народа. Пісьменнік адмаўляецца ад палітычных і філасофскіх абагульненняў, аднак яго творы і героі адлюстроўваюць вострыя канфлікты эпохі. У "Трох таварышах" разглядаюцца не толькі асабістыя, але і сацыяльныя праблемы, такія як уплыў вайны на душы людзей, саслоўныя бар'еры і агіднасць мяшчанскай маралі. Рэмарк стварае вобразы людзей з розных сацыяльных слаёў, не хаваючы слабасцей чалавечай прыроды. У яго апавяданні прысутнічаюць як боль і спагада, так і іронія і бязлітаснасць. Нягледзячы на сумную атмасферу, у творы ёсць месцы для дружбы, таварыскасці і кахання, якія надаюць героям надзею.