Паліна называе свой дом на хутары "домам сваёй душы". Гэтае месца было знойдзена ёю і яе бацькамі шмат гадоў таму, калі яны выпадкова выйшлі да адасобленага берага з узрушаючай прыродай. Паступова яны аднавілі хутар, пабудаваўшы і ўладкаваўшы камфортную хату. Паліна працягвае дадаваць утульныя дэталі, такія як карціны, вышыўкі бабулі і цікавыя свяцільні. Гэтая гісторыя ілюструе вялікае каханне і простае шчасце, якія знаходзяцца ўсяго за 300 кіламетраў ад Мінска.