Вольга Бубіч – фатографка, эсэістка, выкладчыца, перакладчыца і рэв’юерка фотакніг. Мае ступень магістра ў галіне агульнай педагогікі, скончыла Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт, спецыялізацыя: агульная педагогіка, выкладанне англійскай і італьянскай моў, англійскай, амерыканскай і італьянскай літаратуры. 13 гадоў прапрацавала ў Беларускім дзяржаўным універсітэце на кафедры англійскай мовы і маўленчай камунікацыі. З пачатку 2000-х займаецца культурнай журналістыкай, з’яўляецца аўтаркай больш за 300 тэкстаў, інтэрв’ю і рэцэнзій на падзеі ў галіне беларускай фатаграфіі, культуры і мастацтва. З 2020 вывучае тэму калектыўнай памяці, амнэзію як ідэалагічную стратэгію рэпрэсіўных дзяржаў і памяць аб траўматычным мінулым Еўропы. Аўтарка кнігі "Разговоры о правилах игры" (Выдавецтва Логвінаў, 2009) і дзвух фотакніг "Больше, чем Я" і "Искусство (не) помнить". Куратарка 7 выстаў у Берліне, Батумі, Тбілісі і Мінску, удзельніца 20 калектыўных фотавыстаў. https://en.bubich.by/ https://www.instagram.com/olga.bubich/ Праект "Искусство (не) помнить" https://www.instagram.com/the_art_of_not_forgetting/ У другім эпізодзе мы гаворым аб праектах Вольгі Бубіч “Больше, чем Я” і “Искусство (не) помнить”, абмяркоўваем як паўплываў на беларускіх дзяцей досвед наведвання еўрапейскіх краін па чарнобыльскай праграме ў 1990–2020, гаворым пра памяць, і пра тое, як аўтарытарныя сістэмы па ўсім свеце заціраюць яе, каб выбудаваць сваю рэчаіснасць, а таксама пра важнасць ведання сямейнай гісторыі, пра калектыўную памяць і “бяспамяцтва” беларусаў. Напрыканцы выпуска Вольга распавядзе пра любоў да фотакніг і сваю асабістую калекцыю. Яўген Атцецкі https://www.instagram.com/yauhen_attsetski/ Кацярына Кузьмічова https://katerinakouzmitcheva.com/ https://www.instagram.com/katerina_kouzmitcheva/ ФШ1: Беларуская фатаграфічная платформа https://www.instagram.com/fsh1minsk/ Падтрымаць праект: https://buymeacoffee.com/fsh1 Дзякуй, што слухаеце нас!