У відэа аўтар разважае над экзістэнцыялізмам, адчуваючы глыбокія эмоцыі і сум. Ён слухае павольную і сумную музыку, што натхніла яго на развагі пра жыццё без ілюзій. Аўтар выказвае думкі пра тое, як важна зняць ружовыя акуляры і прыняць рэальнасць такой, якая яна ёсць, каб пазбегнуць болю ад згубленых надзей. У тэксце прысутнічаюць вобразныя метафары, якія адлюстроўваюць яго бачанне свету, уключаючы параўнанні з прыродай і космасам. Усё гэта суправаджаецца ўражаннямі ад асабістых перажыванняў, якія падкрэсліваюць супярэчнасці чалавечага існавання. Аўтар таксама адзначае, што не плануе прадстаўляць гэты матэрыял у аўдыё фармаце, што падкрэслівае яго нестандартны падыход.