У відэа прадстаўлена вершаванае апавяданне Ларысы Геніюш пра ката і кошку, якія належаць дзеду Мікіту і бабулі Стэпцы. Дзед цікавіцца, ці не хацелася б памяняць жывёл, аднак бабуля адмаўляецца, бо яе кошка, хоць і худзенькая, актыўна ловіць мышэй. У адрозненні ад яе кошкі, кот дзеда выглядае задаволеным, але лічыцца гультаём. У вершы перадаецца атмасфера хатняга жыцця, а таксама ўзаемаадносіны паміж персанажамі. Сцэна заканчваецца меланхалічным настроем, калі кошка спявае пад вечар. Твор адлюстроўвае простыя, але глыбокія чалавечыя пачуцці і адносіны.