Словы Зміцера Лукашука Прывітанне, выгнаны сын! Ў вітражах твайго Божага дому Так прыгожа адбіваюцца промні Сонца, якое заходзіць. (3) Прывітанне, выгнаны сын! Ты кожны дзень спраўна водзіш малітву, Толькі зусім не зважаеш на тое, На тое, што робіш штодня. (3) Прывітанне, выгнаны сын! Не глядзі у знаёмае неба З патаемным жаданнем вярнуцца Зноўку у былыя часы. (3)