Ёсць, Ёсць краі, дзе сонца - рэдкі госць, А над нашай ветлаю зямлёй Сонцы ззяюць цэлаю сям'ёй. Цоб-цоб-цобэ! Мне Сонца усміхаецца ў віне, І зімовай цёмнаю парой Дорыць келіх сонечны настрой. Цоб-цоб-цобэ! Мы Сонцаў не засеялі палі, І zh zh zh сонцы узышлі І святло зямлі маёй вялі. Цоб-цоб-цобэ! Ноч асвятляе вогнішчы, нібы Гэта сонца меншыя браты Іх таксама кобец залаты. Цоб-цоб-цобэ! Калі пойдзеш вандраваць У свет сцяжынай коўзкай, Калі твае плечы ўкрые снег, Ўспамінай пра край, Дзе шмат гарачых добрых сонцаў, Гэты край заўсёды кліча да сябе. Грай Песню прамяністую сваю, Я яе таксама падпяю І у келіх сонца падалью. Цоб-цоб-цобэ! Ёсць, Ёсць краі, дзе сонца - рэдкі госць, А над нашай ветлаю зямлёй Сонцы ззяюць цэлаю сям'ёй. Цоб-цоб-цобэ! Калі пойдзеш вандраваць У свет сцяжынай коўзкай, Калі твае плечы ўкрые снег, Ўспамінай пра край, Дзе шмат гарачых добрых сонцаў, Гэты край заўсёды кліча да сябе. Калі пойдзеш вандраваць У свет сцяжынай коўзкай, Калі твае плечы ўкрые снег, Ўспамінай пра край, Дзе шмат гарачых добрых сонцаў, Гэты край заўсёды кліча да сябе.