Шалёная... шалёная... шалёная... Шапочуць кветкі, уздыхае цёмны гай. Няспешна па-над межамі зялёнымі Шчаслівай птушкай праплывае месяц май. Свет атруцілі спевы салаўіныя, Жыццём напоўніуся, расцвіў сухі чарот. Бясконцым, ясным, велічным і сонечным Здаецца шчасце у васемнаццаць з нечым год. Я зноў цябе чакаю, Спакою мары не даюць. Я не пытаю, ці кахаеш, Я не пытаю, ці кахаеш, Я не пытаю, ці кахаеш, - Я адчуваю! Я ве-да-ю! Шалёная... шалёная... шалёная... Было, мінула, у няпамяць адышло. Благое, нечаканае, штодзённае Смешнае шчасце, усё было - усё сплыло. Па вузкіх, шэрых, нашых колісь вуліцах Блукае вецер, лістапад, халодны дождж. Не вернешся, не прыйдзеш, не прытулішся. На што стаяць, чакаць няведама каго. А я цябе чакаю, Спакою мары не даюць. Я не пытаю, ці кахаеш, Я не пытаю, ці кахаеш, Я не пытаю, ці кахаеш, - Я адчуваю! Я ве-да-ю! Шалёная... шалёная... шалёная...