Войт нашае гміны Гарбоўскі Васіль У свой час жабраку гаварыў: "Бяры залатоўку, маліся што сіл, Каб хам нігды панам не быў!" Але час мінуў - і пагляньце-ка вы: Нібыта чыясь там рука Прымкнула касцёлы, пабіла званы, На цэрквах заместа крыжоў - груганы, Жыццё чалавека не мае цаны, Няма ўжо ні войта, ані жабрака, Затое ёсць хамская ўлада - Подласць і здрада, Хамская ўласць - Чорная масць. (2) Задулі вятрыскі з чужой стараны, Нанеслі снягоў і дажджоў. Усходні цягнік, як бандыт, засвістаў: Прыпёр хеўру новых паноў. Я доўга стаяў і не мог зразумець, А потым жа вока набіў, Гляджу: што ні пан - то ўчарашні жабрак, Падраныя боты, прыпалены фрак, Але ж морду дуе, трымаецца так, Як быццам шляхецкай крыві. А на самой справе - хамская ўлада - Подласць і здрада, Хамская ўласць - Чорная масць. (2) Нібыта пясок год за годам плыве - Ці лепей? Ніяк, ўсё ніяк! І думка гаротная точыць мяне, І думка гаротная слепіць мяне, І думка гаротная ные ўва мне: Эх, слаба маліўся жабрак!