Словы Сяргея Сокалава-Воюша Музыка Міхала Клеафаса Агінскага Сонца праменне стужкай вузкай Ператкала помны вечар. Край бацькоўскi, край мой беларускi, Я табе кажу на развiтанне: «Да спаткання, да сустрэчы». Я табе кажу на развiтанне: «Да спаткання, да сустрэчы». Водар закiнутага саду, Ў небе зорка Мiлавiца, Таямнiцы паркавых прысадаў Пэўна, неаднойчы на чужыне Будуць мроiцца i снiцца. Пэўна, неаднойчы на чужыне Будуць мроiцца i снiцца. Прыпеў: Зноў залунае наш штандар, Палыхне ўначы пажар, I паходнаю трубой Зноў паклiча нас з табой на мужны бой Мая Радзiма край адзiны. Да яго з выгнання Шлях вяртання шлях змагання. Ростань на ростанях краiны. Ранiць думкi шлях абраны. Прагне сэрца ў родныя мясцiны I Радзiмы вобраз ажывае Растрывожанаю ранай. I Радзiмы вобраз ажывае Растрывожанаю ранай. Дахi мястэчак, стрэхi вёсак, Вежы замкаў i палацаў, Гонкiх храмаў звонкi адгалосак Клiчуць да сябе, Бо немагчыма з гэтым краем развiтацца. Клiчуць да сябе, Бо немагчыма з гэтым краем развiтацца. Прыпеў. Воi прагнуць волi, Воля свет i доля. Бронi звон ды конi, Конi- клiч «Пагонi». Крочым з багны ночы, З ночы шлях прарочы. Прыпеў. Золак, ахутаны туманам, Далягляды ў барвах бэзу. I гучаць нябёсныя арганы, I жывуць у сэрцы, I злiваюцца у гуках палянэзу. I жывуць у сэрцы, I злiваюцца у гуках палянэзу. Прыпеў.