Словы Міхала Анемпадыстава https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D1%8B_%D0%90%D0%BB%D1%8C%D0%B1%D0%BE%D0%BC http://nastaunik.info/files/f/470_Spieunik.doc На вакацыях пад акацыяй У альтанцы сядзела Алiцыя, Элегантная і выкшталцоная, I чытала напамяць Гарацыя. У кампанii дзвюх каляжанак, Ведучы дыялёгi прыватныя, Пiлi каву яны з цынамонам З парцэлянавых фiлiжанак. Час ад часу да iх кавалеры Заглядалi, нiбы выпадкова. Кавалеры мелi манэры I намеры цнатлiва-прыстойныя. Хлопцы трымалiся з годнасцю Стрыманай ды зухаватай I зрэдку любiлi дзяўчат Далiкатна спалохаць вужакай. А побач у балоце жабы Песнi спявалi маркотныя На тыя адвечныя тэмы, Што сэрца хвалююць шляхотнае. Так мiнала ў нябыт пакрыёму Тое цiхае, цёплае лета. На парозе стаяла восень, Пагражаючы пiсталетам.