http://bielanohaja.org/files/chords_tamdziemy.doc Музыка новага дня, музыка новага часу. Голас баіцца сарвацца і голас баіцца цішы. А за сцяною чорныя ноты скрабуцца ў нашы палаты. Дырыжоры запужаных думак шукаюць зямлю для мяжы. На белым снезе так добра відаць чырвоную кроў. На белым снезе гарыць яна бы чырвоны ліхтар. Пяная чарга баіцца цвярозых дзён. З паветрам глытаем пытанне Хто над намі цяпер гаспадар? Прыпеў: І чорны воран уздымае свой сцяг, Чорны воран уздымае свой сцяг Пакаленню разгубленых рук. І чорны воран уздымае свой сцяг, Нехта чорны ўздымае свой сцяг Пакаленню ўседазволеных слоў. Будучыні сад узыдзе ў шчырых радках. Шукай і саджай свае ружы, пакуль бачыш свет. Паратунку ў неба прасі і ў матчыных белых руках, Што атуляць пяшчотай і палюбяць навек.