http://bielanohaja.org/files/chords.doc Слова ў гэтай цішыні Можа забіць. Слова ў гэткай цішыні Можа забіць. Але мне не страшна, Бо чую я твае крокі. Але мне не страшна, Бо думкі не паміраюць Але мне не страшна Нават сказаць табе, Што мы Вечнасць. А па лесвіцы ў вечнасць Ходзіць маўклівы каваль. А па лесвіцы ў вечнасць Ходзіць сейбіт. І яго зерне Гэта шлях у бязмежнасць. І мне здаецца, Што мы знайшлі дарогу. І мне не страшна нават сказаць табе, Што мы Вецер. Ну а ветру немагчыма Падрэзаць крылы. Вецер толькі баіцца Бетонных сценаў. Ты суцеш мяне і скажы, Што там за мурам. Ты суцеш мяне і разбі Гадзіннік. І калі не страшна табе, Скажы мне, хто мы. Мы Вечнасць, Мы Вецер.