http://bielanohaja.org/files/chords.doc На далонях лёс вымалёўвае крыж. За акном на галлі сядзіць вараннё. Намалюй мне акно, якога няма, Адчыні яго; мне балюча чакаць. Там шыпшыны водар б'е ў твар, Там няма стомленых сляпых вачэй, Там кожны ў адказе, бо сам сабе гаспадар, Там дарогі вядуць да цвярозых дзвярэй. І не сорамна глядзець дзецям ў твар, І так хочацца ісці па дарозе сваіх мар. І не сорам азірнуцца на пражытыя гады, І не сорам усім пакінуць чалавечыя сляды. Там шыпшыны водар б'е ў твар, Там няма стомленых сляпых вачэй, Там кожны ў адказе, бо сам сабе гаспадар, Там дарогі вядуць да цвярозых дзвярэй. На далонях лёс вымалёўвае крыж. За акном на галлі сядзіць вараннё. Намалюй мне акно, якога няма, Адчыні яго: мне балюча чакаць.