Словы Сяргея Дубаўца Музыка Алеся Камоцкага Там, за дзвярыма, вялізны пакой. Аглушальнай ракой Там зліваюцца ў вой Лікі соцень жанчын, Грукат соцень машын, Злівы жартаў і кпін. Там, за дзвярыма, я чую дыханне адной, Яшчэ трошкі чужой - Той, якую да рэзаных вен І да сцёртых кален Крыкам соцень сірэн Хочу клікаць сваёй. Там, за дзвярыма, мар маіх сіні абсурд, Безнадзейная вера, А тут толькі дзверы...