Словы Уладзіміра Караткевіча Музыка Алеся Камоцкага http://www.uladzimir-karatkevich.com/bibl/bel/raman/nelga16.html Расплата за ўсё: За чырвоныя макі, За світанне жыцця, За блізкі канец, За тое, што быў, Што смяяўся і плакаў, За тое, што ўсе любілі мяне. За Сірына, што заліваўся ў маі, За лістападаўскі крык крумкача - За ўсё, расплата, цябе прымаю I, сціснуўшы зубы, буду маўчаць. Нішто не суцешыць, Не дапаможа, Таму, што не быў я спакойнай травой, А быў удалым, Як Ян Прыгожы: Ў стрэмя нагой ці аб пень галавой, Аб пень галавой! З парванай папругай Конь самотны тоне ў траве. Спускаецца ноч. I голас друга Не заплача, не крыкне, не пазаве. Я многія вочы і сэрцы трывожыў I толькі перад каханай адной Бляяў рахмана, як агнец божы, Піў з капытка і цягнуўся струной. Я ведаў, што трэба кахаць бязмерна, Што не бiць, а песцiць павiнна рука, Што лепей ягня, чым тхор крыважэрны, Лепей юродзiвы, чымсьцi кат. А яна мне на шыю стужку ўзвязала, Як ягня, барола мяне галавой, I ў кучаравы лоб цалавала, I гадавала зялёнай травой.