Словы Рыгора Барадуліна Музыка Алеся Камоцкага http://kamunikat.org/download.php?item=4622-1.pdf І першы крумкач вылятаў з каўчэгу Зірнуць, ці паменеў патоп, А пасля Галубка, бялейшая перем ад снегу, Ляцела глядзець, Ці падсохла зямля. Усё, што крыляла, паўзло, капыцела, Бы ў хісткай калысцы, Ў каўчэгу жыло. Душа пакідаць не спяшалася цела. Усмешка да часу таіла святло. І Ной быў падпаскам У Бога самога Ці першым царом у дзяржаве жыцця, Дзе крыўдзіць ніхто Не жадаў анікога, І гад быў рахманы, як тое дзіця. Трымаўся каўчэг На хрыбціне ў патопа. Драмала дабро Ля нявіннага зла. Яшчэ маладая была Еўропа І Азія смуглай яшчэ не была. Абсяг захлынуўся Ў нахлыне і ў гуле, І хваля вучылася глыбы глушыць. Усё дапатопнае воды глынулі, Каб пасляпатопнаму Зноўку грашыць. Калі з зялёнай галінкай алівы Галубка вярнулася ў цесны каўчэг, Смялеў Ной маўклівы, Святлеў свет цярплівы І час не спыняў свой маўклівы бег.