Словы Міхала Анемпадыстава Я люблю, калi свецiць сонца Рана ранкам праз фiранкi. Я люблю пах свежае кавы, Я люблю пах смажанай бульбы. Мне падабаецца дым цыгарэтаў, Мне падабаецца водар парфумы. Я люблю халодныя блюзы, Я люблю свае джынсы старыя. Я жыву ў гэтай Краiне. Мая Краiна пад белым снегам, Мая Краiна пад белым сцягам, Пад белым сцягам з чырвонай стужкай. Я з цягам часу стануся птушкай, Раскiну крылы, зраблю тры крокi I падымуся па-над зямлёю Туды, дзе вецер i дзе аблокi, Над Краiнай пад белым снегам, Над Краiнай пад белым сцягам, Пад белым сцягам з чырвоной стужкай Мая свабода. Мая свабода - з ветрам нязгода Ды асалода супрацстаяньня. Мая свабода - човен падводны Памiж Сцылаю ды Харыбдай, Мая свабода - дом папяровы Памiж Гамораю ды Садомам, А там за домам край невядомы Пад белым снегам, пад белым сцягам. З цягам часу складанымi сталi Законы гульнi А неяк раней усё проста было I мы былi; Мы проста iшлi, мы проста стаялi, Мы проста жылi i памiралi У сваiх дамох папяровых, У сваiх падводных чоўнах Памiж Сцылаю ды Харыбдай, Памiж Гамораю ды Садомам, Памiж Сцылаю ды Харыбдай, Памiж Гамораю ды Садомам, У Краiне пад белым снегам, У Краiне пад белым сцягам, У Краiне пад белым снегам, У Краiне пад белым сцягам, Пад белым сцягам з чырвонай стужкай Мая свабода...