Словы Уладзіміра Жылкі Музыка Алеся Камоцкага http://bk.knihi.com/zylka/zylka1.html#35 Бясспынна, глуха процьма часу Глытае хараство і моц. Заход бяздушным, светлым пасам Адзначыў свежае дзярно. На могілках ўдыхаю цішу, Адзін жывы паміж крыжоў, А смутак дзіўны сэрца крышыць, Без назвы смутак і без слоў... І раптам стала зразумелым, Што маладосць прайшла мая, Што я астыў, калісьці смелы, Калісь гарачы, яркі я. Стаю разважны і халодны, Як сутуняючая даль, І толькі сум сябруе згодна, І толькі жаль, балюча й жаль. Вось крыж і новыя балясы, Грудок, абложаны дзярном... Бязлітасная процьма часу, Не я - пад тым крыжом! 1923