Словы Уладзіміра Жылкі Музыка Уладзіміра Кандрыкінскага http://bk.knihi.com/zylka/zylka1.html#11 Патухшымі вачыма Глядзіць на божы свет Стары, у крук сагнуты Як голуб, белы дзед. Пражыў на свеце многа: Без нечага сто год, За век пабачыў гора, Нямала вынес слот. Калісьці, да паўстання, Рабіў, цярпеў прыгон... К нямцом не раз віціны1 Ганяў па Нёмне ён. Меў сілу непамерну, Здаровы быў, як мур, Таму так жыва, з песняй Арэ сын родны шнур; Таму так - шчыры ў працы - Будуе Край унук, Адважны і бясстрашны, Не пакладае рук. А дзед жыве мінулым, Таемным і глухім, Гаворыць-бае казкі Аб даўнім і сівым: Пра войны, панства, войтаў, Русалак і начніц, - І хараством чаруе Няхітры склад быліц. Ды часта паглядае За вёску ён... туды, Дзе між бяроз пад крыжам Спачыне ад бяды. Ды хоць стары, а думку Гадуе ўсё адну: Хоць перад смерцю ўбачыць Свабоднай старану. 1921