Словы Анатоля Сыса http://sys.knihi.com/poems/dux.htm ...ды слова не прагняві, Бо слова належыць Духу, Кіньце слова гайні — I паляціць пацяруха. Змоўчыць абражаны Дух, Новае слова народзіць, Спыніць натоўпу рух, Каб гаварыць аб народзе. Зноў прыляціць гайня, Выйдзе з яе плюгавы. «Дух — гэта, людзі, Я!» — Скажа, а сам з рагамі. Людзі разявяць рот — Як жа ж, такія словы: «З намі — увесь народ! Шлях — да адзінай мовы!» Людзі закрыюць рот, Кожны сябе спытае: «Гэта ж і я — народ — Лёс такі прычакаю?» Людзі закрыюць рот, Людзі апусцяць вочы... Вось табе і народ, Думаць прывыкнуў моўчкі. З думай такой і вы: Выжыве Дух-заступнік, Знойдзе для нас правы, Знішчыць пасад наш кутні... Выжыве — гэна так! Знойдзе... I вам на тацы Медны падасць пятак: «Вось вам на хлеб, засранцы!»