Словы Уладзіміра Жылкі Музыка Алеся Камоцкага http://bk.knihi.com/zylka/zylka1.html Ў прыродзе так светлы Змярканне й рассвіт, Так просты, так ветлы Спатканне й развіт. А нам з табой смутна Ў каханні сваім, І радасць магутна Не ўзлеціць над ім. Палючы і хмуры Агонь нас апёк, І палкасць натуры Хавае наш зрок. «Умерці» - мы тоім Ў глыбі нашых воч. «Умерці абоім У гэтую ноч». І моцы жадання Асіліць не нам; Ахвяру змярканню Людскую аддам. Хоць спуджаным будзе Крык з вуснаў тваіх, Як любае грудзі Прытуліць жаніх. Зашэпча прастача Шаўкоў тваіх бель, І будзе гарачай І душнай пасцель. А белая рожа У пасмах валос Самоты не зможа І звяне без слёз. 1924-1925