Словы Змітра Сідаровіча http://www.kraj.vitebsk.net/?page=rekamendasii_sound Прыемна несціся ў марах Камусьці ў родны свой фальварак. Але радзімай мне не ён, А гарадскі мікрараён. Не лес з ракою тут, глядзіце, Пад'езд, буйнапанэльны дом. Гудзе не ў коміне тут вецер, Гудзе тралейбус за вакном! Калі настрой гуляць я маю, Мне горад - лес, я ў ім блукаю. Хачу ачысціцца душой - Мне горад робіцца ракой. Глыбока ў горад я ныраю, Не адшукаць мае сляды. Як рыба, вулкай праплываю, I недзе зверху край вады! Мяне накорміць дом гандлёвы, Напоіць аўтамат квасовы. Да вас мне зайздрасці не мець, Каму таго не зразумець. Я так люблю мікрараёны, Бо там я дыхаю лягчэй, I я гатовы слаць праклёны Таму, хто іх не церпіць - рэй! Жывы стаіць мікрараён, Там кожны дом жыве як слон. А каб адчуць цяпло ў баку Прыцісні да сцяны шчаку!