http://kamunikat.org/download.php?item=5157-1.pdf Я цябе не прыснiў нi разу За такое даўгое лета, Хоць душа, як пустая ваза, Сумавала без любай кветкi... Прыпеў: Што казаць аб тым, Што каханне -- дым... Нам не свецiць зорка давiдна. У жыццi тваiм, У жыццi маiм Жоўтая вяргiня расцвiла. Я цябе не прыснiў нi разу За такое даўгое лета. У душу, бы ў пустую вазу, Назбiраў выпадковых кветак... Прыпеў. Апошнi рэфрэн: Жоўтая вяргiня, жоўтая вяргiня, Жоўтая вяргiня расцвiла. Жоўтая вяргiня расцвiла.