Словы Максіма Багдановіча
http://asvieta.net/vianok.html
Кінь вечны плач свой аб старонцы!
Няўжо жа цёмнай ноччу ты
Не бачыш, што глядзіцца сонца
Ў люстэрка-месяц залаты?
Не згасла сонца! Сонца гляне,
Усіх падыйме ада сна.
Ён, гэты дзень, яшчэ настане,—
І ачуняе старана!
Я пад яе зімовай маскай, -
Пад снегам, - бачу твар вясны,
І вее верш мой дзіўнай казкай,
І ясны ён, як зорак сны.