Словы і музыка Вольгі Акуліч http://muzdepo.com/users/werasen http://news.tut.by/170299.html А восень, як няверная жанчына З'яўляецца штогод, штогод знікае, То сумная, то злая, то святая -- Вядзьмарка з жоўтымі вачыма. Вядзьмарка ў залатым чароўным строі, Здаецца восень часам мне, панове, Старэйшай, разумнейшаю сястрою З вачыма, поўнымі любові. Зласліўцам восень рассмяецца ў вочы, П'яная ад спакусы і ўлады. Жанчына-восень як жанчына-здарада. Ты не адзін, ты з восенню штоночы. Я страчу розум, і пра боль забуду, Я стану кропляй ліўня лістапада. Бясконца ў гэту бездань буду падаць, Ні Богу, ані людзям не падсудна. Мае сябры ў спрэчках адпалалі, Мае шляхі з сябрамі разышліся. Маліся ж за мяне, прашу, маліся, Каб рэшткі ўспамінаў не знікалі. Бо восень, як няверная жанчына, З'яўляецца штогод, штогод знікае, То сумная, то злая, то святая -- Вядзьмарка з жоўтымі вачыма.