Словы і музыка Вольгі Акуліч http://muzdepo.com/users/werasen Кіньце скардзіцца: лёс -- ён заўжды самадур, І трохкутнік -- адна з улюбёных фігур. Паднясуць -- пі да дна, гэта тэст для шырокіх натур. Гэта прывід сумлення - але не дуры - Існаванне дзялення, у асноўным на тры, Што не дзеліцца звонку, падзеліць свядомасць знутры. Ён змяняе памеры каханняў і здрад. Тры ступені наперад -- тры крокі назад, І трохкутная вера дыктуе падобны расклад. І трохкутнік вяшчае, спакусны зладзей, Пра праменьчыкі сонца ў халоднай вадзе. Мы ўсяго толькі людзі ў свеце такіх жа людзей. Толькі шэпат гарачы шчаку апячэ: Жыць іначай, магчыма, было бы лягчэй. Шэсць напрамкаў сусвету на шэсць ашалелых вачэй. Гэта трошку замнога -- трайная хлусня, Не хапае зямнога, магчыма, агня, Кропляў сонца ў вадзе шэра-будняга змрочнага дня...