Словы і музыка Вольгі Акуліч http://muzdepo.com/users/werasen Зранку нам Інтернет распавёў навіну: Сёння пік Гіменідаў, і значыць Дастаткова з тых знічак убачыць адну - І цябе напаткае ўдача. У імгненне, як зорка сарвецца з нябёс І пакуль да зямлі не дастане, Варта толькі паспець - і расшчодрыцца лёс, Загаданае здзейсніць жаданне. Мы ўвечары выйшлі чакаць зорапад У спусцелы і стомлены горад, І здзівіліся, як тут насамрэч няшмат І людзей, і жаданняў, і зорак. Мы ўсю ноч выдумлялі, что б нам загадаць -- Славы? Грошай? Улады? Кахання? Толькі зоркі знікаюць: для неба, відаць, Надта дробныя нашы жаданні. І калі застанецца мне знічка адна, Я паспею яшчэ прашаптаць: Шчасця ўсім і адразу, і каб задарма, І каб потым не пашкадаваць.