Словы і музыка Вольгі Акуліч http://muzdepo.com/users/werasen Твой дом стары, і цесна ў ім дваім. Мой шлях праходзіць ад яго далёка. Я паўжыцця таму бывала ў ім, Ды для кахання паўжыцця - нямнога. З твайго парога цягне скразьняком, Чакаеш, мабыць, вечарам кагосьці. Мне гаспадыняй не зайсці ў твой дом, Нашто ж прасіцца на начлег раптоўнай госцяй. Але чамусьці зноў, як паўжыцця таму, Прыдумаўшы сумнеўную нагоду, Я на хвіліну ў дом твой зазірну. А раптам скажаш: заставайся назаўсёды.