Словы Сержука Сокалава-Воюша Во часы надыйшлі, во паўстала бяда - Закруцілі, звялі, заламалі! І нікуды не дзецца ад залы І ад лавы ў азначанай зале. Хай мяне - то не боль, хай мяне - то не страх, Больш за іншае ў сэрцы збалелым: Судзяць кроў нашых продкаў, што легла на сцяг Паласой на палотнішчы белым. Ну, давайце, судзіце, штрафуйце мяне, Я і мёртвы не выпушчу тронкі. Хтось на той, на другой, я ж на гэтай вайне - І з зямлі не сыходзяць варонкі. Скрозь бязладны бардак, і туга, і нуда, Цяганіна, разбой, дэфіцыты, І запой і атрута - а ў залі суда Беззаконне зіхціць непрыкрыта. Я пры вас, я пры ўсіх - то яшчэ не канец - Сыну ў рукі аддам яго смела, Гэты сцяг, што пазначыў і меч, і свінец Паласой на палотнішчы белым!