Словы Сержука Сокалава-Воюша http://arche.bymedia.net/2003-5/duba503.html Ажываюць крокi твае У цiшы начной, I лятарня кiдае сноп Промняў залатых, I, здаецца, ёсць на зямлi Толькi мы з табой, Твой стары, як свет, лябiрынт Вулачак пустых. Вiльня заснула зноў, Ды ў яе вачах Не пагас агонь, Тут, ля старых муроў, Запалiла кроў Мне яе далонь. I гучыць паўсюдна матыў Даўняе iмшы, I на бiтву клiчуць званы, Страцiўшы спакой, I гараць надзеi агнi У маёй душы, Жалю i спагады няма, Больш няма у ёй. Вiльня заснула зноў, Ды ў яе вачах Не пагас агонь, Тут, ля старых муроў, Запалiла кроў Мне яе далонь.