Словы Уладзіміра Някляева Музыка Васіля Раінчыка https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BD%D0%B6%D0%B0%D0%BB%D1%96%D0%BA%D0%B0_%D0%90%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D0%B5%D1%9E%D0%BD%D0%B0_%D0%90%D0%B3%D1%83%D1%80%D0%B1%D0%B0%D1%88 Не бывае, каб бяскрылы, а лятаці можа, Не бывае, каб нямілы, а такі прыгожы. Ды бывае, што крылаты, а не трэба крылы, І бывае, што багаты, а такі нямілы. Ой, вы, гуслі-самаграі, музыкі сівыя. Вы спявайце ў родным краі песні векавыя. З небыцця гукайце, гуслі, Гусляроў у зрэбні, Непадкупных, неспакусных Золатам і срэбрам. Прыпеў: Гой, гой, гора за гарой, Гары яно гарам, гора з бядой! Гой, гой, гора за гарой, Гары яно гарам, гора з бядой! Гой, гой, гора за гарой, Гары яно гарам, гора з бядой! Гой, гой, гора за гарой, Гары яно гарам, гой, гой, гой! Не кранайце толькі, гуслі, Ўспамінаў хмары, Як плылі над Белай Руссю Войны ды пажары, Як зямля мая стагнала, Плакалі каменні, Як было і так нас мала І як стала меней. Прыпеў. Не бывае, каб бяскрылы, а лятаці можа, Не бывае, каб нямілы, а такі прыгожы. Ды бывае, што крылаты, а не трэба крылы, І бывае, што багаты, а такі нямілы. Прыпеў. (2)